بحث اول- یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های هر شخص در سنین جوانی و بعد از اینکه مهارت‌های کافی را کسب می‌کند، این است که حالا چطور باید یک شغل مناسب گیر آورد؟

طبیعتاً انسان‌ها به دو صورت کار گیر می‌آورند:

یک دسته از افراد، کسانی هستند که آنقدر ماهر هستند که حتی اگر در خانه بنشینند و اقدامی برای یافتن کار نکنند، مدام با آن‌ها تماس گرفته می‌شود و از آن‌ها دعوت به همکاری با حقوق بالا می‌شود! و معمولاً هم یکی دو تا از بهترین موقعیت‌ها را انتخاب می‌کنند و به بقیه جواب رد می‌دهند.

اما دسته دوم باید به نوعی دنبال کار بدوند و طبیعتاً بعد از مدتی بدون داشتن قدرت انتخاب، مجبور به پذیرفتن یک مورد هستند.

این واضح است که من و شما دوست داریم از افراد نوع اول باشیم. یعنی انسان‌هایی که شرکت‌ها و مؤسسات آرزو دارند که شما دعوتشان را بپذیرید و قبول کردن شما را یک برگ برنده نسبت به دیگر مؤسسات می‌دانند.

نمی‌خواهم در مورد این صحبت کنم که چطور باید جزو دسته اول بود. چون به نظرم واضح است!

اما بد نیست کمی توضیح دهم:

برای خواندن ادامه بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

طی این چند سالی که در دانشگاه بوده‌ام، به خاطر رابطه نزدیکی که با دانشجویانم دارم، دانشجوهای زیادی چه آن‌ها که دانشجوی بنده بوده‌اند و چه آن‌ها که به طرق دیگر با من آشنا شده‌اند ایمیل زده‌اند و جملاتی اینچنینی بیان کرده‌اند:

(هر چند نام این دانشجو برده نشده است (و من هم نمی‌شناسم چون دانشجوی بنده نبوده است) اما به هر حال، امیدوارم ایشان از اینکه متن ایمیلشان را اینجا می‌گذارم، دلگیر نشوند، که البته فکر می‌کنم باید خوشحال هم باشند، چون بانی شدند که نکاتی برای دیگر دانشجوها بیان شود)

برای خواندن روی ادامه مطلب کلیک کنید...

یکی از سؤالاتی که دانش آموزان پشت کنکوری می‌پرسند و اتفاقاً برادر یکی از دوستان ما در پیغام خصوصی از بنده پرسید و بانی نوشتن این مطلب شد این است که:

کدام دانشگاه بروم؟ دولتی؟ آزاد؟ سما؟ علمی-کاربردی؟ غیرانتفاعی؟

انصافاً تصمیم سختی است و من احساس می‌کنم اگر کسی دو یا سه سال برای دست‌یابی به تصمیم درست وقت بگذارد، باز هم ارزش دارد. آنقدر مهم است که بنده که در دانشگاه آزاد درس خوانده‌ام، بارها وسوسه شده‌ام که تصور کنم که الان پیش‌دانشگاهی هستم و بروم دوباره از اول، برای کنکور سراسری بخوانم و در دانشگاه دولتی قبول شوم.

این تصمیم زمانی مهم‌تر می‌شود که شما بخواهید ادامه تحصیل دهید! گاهی اوقات یکی به مدرک یک رشته نیاز دارد (که البته مدرک بدون تخصص بالاخره یک روز بی‌فایده می‌شود!) برای این شخص شاید فرقی نداشته باشد که در کدام دانشگاه درس بخواند. چه بسا در دانشگاه‌های رده پایین راحت‌تر باشد.
اما اگر شما بخواهید برای ارشد و بعد از آن، دکترا درس بخوانید، بلاشک به این نتیجه خواهید رسید که کار باید از پایه درست باشد. یعنی از پیش‌دانشگاهی می‌خواندید که در دولتی قبول شوید و بعد از آن برای قبولی در ارشد و دکترا کارتان راحت‌تر می‌شد...

به هر حال، بد نیست بنده نظر شخصی‌ام را به عنوان کسی که در دانشگاه آزاد درس خوانده و فعلاً در علمی-کاربردی تدریس می‌کند، بیان کنم.

حرف آخرم را همین اول می‌زنم: همه چیز به اساتید دانشگاه بستگی دارد!

این مهم نیست که شما در چه دانشگاهی درس می‌خوانید، مهم این است که آن دانشگاه چه اساتیدی دارد.

دانشگاه دولتی:

بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

حیوان روز تولد شما چیست؟